Μια φορά και έναν καιρό σε μια πολύ όμορφη χώρα υπήρχε ένα καλό παιδάκι που το λέγαν Κυβέρνηση. Η Κυβέρνηση έκανε πολύ όμορφα πράγματα. Κάθε πρωί (όχι πολύ πρωί, προς το μεσημέρι μάλλον) ξύπναγε, έτρωγε ένα γερό πρωινό, έκανε πιπί και κακά και έφευγε για το νηπιαγωγείο. Το νηπιαγωγείο ήταν σε μια πολύ όμορφη πλατεία μ'ένα πολύ όμορφο και ψηλό δέντρο που το μόνο κακό που είχε ήταν ότι μύριζε λιγάκι. Εκεί η Κυβέρνηση έπαιζε με τους φίλους της, έκανε τραμπάλα, τσουλήθρα, πωπω τι ωραία που πέρναγε. Κάποιες ώρες μετά, γυρνούσε σπίτι της αποκαμωμένη και ξεκουραζόταν για την επόμενη μέρα. Ήταν όμορφα στο νηπιαγωγείο αλλά και κάπως κουραστικά.
Μια φορά και έναν καιρό σ' αυτήν την πολύ όμορφη χώρα, υπήρχε ένα άλλο παιδάκι, η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Αυτή έκανε πάνω κάτω τα ίδια με την Κυβέρνηση. Πέρναγε και αυτή πολύ ωραία στο νηπιαγωγείο, έπαιζε με κουβαδάκια, έπαιζε με τη Ντόρα την εξερευνήτρια, έπαιζε με τηλεκατευθυνόμενα αλλά μία φορά είχε πέσει από το ποδήλατο και είχε κάνει βαβά. Πέρναγε πάντως πολύ ωραία στο νηπιαγωγείο και ανυπομονούσε κάθε πρωί (προς μεσημέρι) να ξαναβρεθεί εκεί.
Μια φορά και έναν καιρό σ'αυτό το πολύ ωραίο νηπιαγωγείο, ήταν και τρία άλλα παιδάκια. Το ένα ήταν με κάτι κόκκινα κοντά μαλλάκια και πρέπει να ήταν πολύ έξυπνο γιατί όταν μιλούσε έλεγε πράγματα που δεν τα καταλάβαινε κανείς. Το άλλο παιδάκι όλο τσακωνόταν με το παιδάκι με τα κόκκινα κοντά μαλλάκια και μετά το μαλώναν όλοι μαζί και του λέγαν να μην πετάει πράγματα όπου βρει και να μην ξαναβάλει φωτιά στο δέντρο της πλατείας. Το τρίτο παιδάκι ήταν σαν τον Αλσέστ στο μικρό Νικόλα. Χοντρούλης με μαγουλάκια και είχε στο χέρι πάντα λίγο ψωμί με μερέντα. Όποτε έβρισκε ευκαιρία, έτρωγε λιγάκι. Μία φορά είχε δει στο δρόμο ένα άλλο παιδάκι που είχε άλλο χρώμα και του'χε πει να φύγει από αυτή την πολύ όμορφη χώρα γιατί δεν πρέπει τα παιδάκια με άλλο χρώμα να είναι μαζί με παιδάκια με άλλο χρώμα γιατί δεν είναι σωστό.
Μια φορά και έναν καιρό σε αυτή την πολύ όμορφη χώρα υπήρχε ένα παιδί γεμάτο όνειρα, ο Αλέξης. Μια φορά και έναν καιρό...
Ετικέτες
Βουλή,
κόμματα,
κυβέρνηση
2 σχόλια:
Τι όμορφο κείμενο!
Live your (παρα)myth in Greece...
Ευχαριστώ ikor.. και συγχαρητήρια για το δικό σου blog, είσαι πολύ σωστός.
Δημοσίευση σχολίου