photo by muplej@ne - under deconstruction
Πέμπτη 3 το πρωί και υπάρχει η αίσθηση ότι η εξέγερση πάει να κοιμηθεί. Αλλά αν κάποιοι κάνουν φασαρία μάλλον θα την ξυπνήσουν. Γιατί φασαρία έκανε ο καλός αυτός οικογενειάρχης που λέει και ο γνωστός-άγνωστος ποινικολόγος και την ξύπνησε την εξέγερση για τα καλά. Αλλά τι λέω ο ηλίθιος; Δεν ήταν εξέγερση. Χουλιγκανισμός ήταν. Όχι, όχι... Πλιάτσικο. Βοήθεια, ληστές! Και το παιδί που σκοτώθηκε δεν ήταν προλετάριος ήταν πλουσιόπαιδο και άρα δεν δικαιολογούνται οι ταραχές και οι πορείες (ατάκα του μεγάλου φιλοσόφου Γεώργιου Κύρτσου). Ααααα πες το ρε παιδάκι μου και τα'χα μπερδέψει λίγο. Νόμιζα πως δεν παίζει ρόλο η κοινωνική κατάσταση, νόμιζα πως είναι κακό γενικά να τρως σφαίρες. Οκ, οκ κατάλαβα. Ο αστυνομικούλης δε, δεν άσκησε κρατική βία γιατί δεν είχε εντολές να πάει να πυροβολήσει, μόνος του το'κανε (Γ. Πρετεντέρης, οπαδός). Και επειδή δεν το είχα καταλάβει καλά μου έδωσε ο γλυκούλης τρελό παράδειγμα και άξαφνα όλα ξεκαθάρισαν. Αν, λέει, ο αστυνομικος-μεμονωμένο-περιστατικό πάει σπίτι και πυροβολήσει τη γυναίκα του, αυτό είναι κρατική βία; Πσσσσ...Φοβερό!
Μάθαμε πολλά αυτές τις μέρες όπως επίσης μάθαμε ότι υπάρχουν πολλοί νέοι τραγικά ευαισθητοποιημένοι που δεν μπορούσαν να κατανοήσουν τί ήθελε ο Αλέξης Σάββατο βράδυ στα Εξάρχεια. Αλλά εγώ, καθώς πλησιάζει το ξημέρωμα, αισθάνομαι χαρούμενος γιατί αυτοί οι συγκεκριμένοι νέοι μια μέρα θα κυβερνήσουν εμάς τους ηλίθιους νέους και τα παιδιά των ηλίθιων νέων (αλλά και πολλά από τα δικά τους) θα διαδηλώνουν εναντίον τους με οργή και θα τους χλευάζουν και αυτοί πανικόβλητοι θα λένε ο ένας στον άλλον 'το δικό μου παιδί δεν είναι ένα από αυτά', αλλά βαθιά μέσα τους θα ξέρουν ότι λένε ψέμματα.
Ετικέτες
#griots,
Αλέξης,
αστυνομία,
Εξάρχεια,
κρατική βία,
media,
politics
3 σχόλια:
Πολύ ωραία άσπρο πρόβατο..και όσο για τους "τραγικά ευαισθητοποιημένους νέους" νομίζω πολλοί από εμάς αυτές τις ημέρες γίναμε μάρτυρες της απάθειας- απανθρωπιάς, κυνισμού και πικρόχολων δηλώσεων από ανθρώπους της γενιάς μας. Ξέχασαν ότι ήταν 15 κάποτε, ξέχασαν αυτή τη φλόγα που σου καίει τα σωθικά και θες να φωνάξεις, να ουρλιάξεις προς πάσα κατεύθυνση πως "είμαι εδώ και θέλω να αλλάξω τον κόσμο, είμαι εδώ και μπορώ να αλλάξω τον κόσμο"..Ξέχασαν ή δεν το ένιωσαν ποτέ? Αν είναι το πρώτο τους περιφρονώ . Αν είναι το δεύτερο τους λυπάμαι...Και βλέποντας τώρα όλα αυτά τα όμορφα παιδιά να διαδηλώνουν στους δρόμους της Αθήνας είμαι μαζί τους και τα θαυμάζω..αμάσητα μπροστά στους παρατρεταγμένους αστυνομικούς να βριζουν, να τους κοροϊδεύουν..και παράλληλα λυπάμαι...ποιός θα τους το πει? Ποιός θα τους πει πόσο άδικος είναι ο κόσμος που φτιάξαμε? Καλύτερα να μην τους το πει κανείς..Μπορεί αυτή τη φορά ο κόσμος αυτός να αλλάξει. Αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει. Γιατί άλλωστε η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία...
Και όταν θα 'ρθουν οι καιροί
που θα 'χει σβύσει το κερί
στην καταιγίδα
Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα
Selina δυστυχώς όσοι είναι απαθείς θα παραμείνουν απαθείς μέχρι να πληγούν οι ίδιοι, όχι από τις φωτιές αλλά από αυτά που έρχονται και θα είναι δυσβάσταχτα για όλο και περισσότερο κόσμο.
Δημοσίευση σχολίου